Happy Anniversary!! (Part 1)

A day before(August 15, 2009):

Ito ang sinabing araw para sa aming general practice. Ang napag-usapang oras ay 5:00 p.m. At sa kamalian, na-late ako, dahilan na may ibang bagay akong inuna na hindi naman talaga priority. Anyways, nakarating ako ng 5:30 p.m. sa aming church. Sa kabutihang palad, hindi pa nagsisimula, at may mga mas late pa sakin ng sobra.

Habang naghihintay, tumulong na lang ako sa pag-gawa ng mga props. Napansin ng ka-churchmate ko na kulang kami ng white na acrylic paint. Kaya nakagala ako sa paligid ng church namin sa may Pasig. Naglakad lang kami para maghanap ng puting pintura.
Sa paglalakad namin, marami akong napansin. Nandyan ang mga taong, kung maglakad sa kalsada, akala mo walang pakialam kung masagasaan sila. Mga taong kung makapagmura, normal na na lumalabas sa mga bibig nila, yung tipong kulang ang isang pangungusap kung walang kasamang mura. Mga taong wala ng ibang ginawa kundi tumambay at humithit ng usok. Mga taong hindi ko alam ang patutunguhan. Pumasok sa isip ko ang tanong na 'to: sino ba makakatulong sa kanila? Sarili nila? Hindi. Tayo.

Natapos ang paglalakad namin na wala kaming nakitang bukas na tindahan ng pintura, pero OK lang, kahit papano may mga bagay na nakapagpagana ng utak ko. 6:30 na. Nakabalik kami ng church na nagpapractice na yung dance ministry. Buti naman nakapagstart na yung practice.
8:00 na nung natapos ang dance ministry. Kakain muna ng dinner para maya lakas para sa practice naming music ministry(hehe kasama ako).

8:30 na nung nag-start kami. Sa kalagitnaan ng practice namin, kung saan hindi naman ako na part, in-offeran ako ng isa ko pang church-mate na uminom ng salabat(sabaw ng pinakuluang luya, pampaganda daw ng boses). E 'di sinubukan ko naman. Nung dumaan sa dila ko, hindi naman pangit ang lasa. Pero nung dumaan na sa lalamunan ko, WOOOAAAAHHHH!!! Ang sakit sa lalamunan!!! Ramdam ko yung guhit, parang sinunog. Try niyo, gaganda naman 'yung boses mo e. Sanayan lang daw 'yan.

Naging maayos naman ang practice namin. Maganda yung tunog, ayos ang mga kanta, kabisado na ang mga routine at wala ng dapat alalahanin. Kumbaga ready na ready na kami para sa anniversary ng church namin.

Sumunod naman ang practice para sa skit. Medyo napalitan kaya tumagal ang practice.
Natapos ang practice. Ang oras: 12:30 a.m.

1:30 na nung nakauwi kami sa bahay. Pagkahiga, tulog kaagad ako. Kailangan na ng lakas para sa araw ng anniversary. Ang sabi kasi 10:00 a.m daw magkikita sa church.


Tobe continued...(Antok na ko e..) -_-